mansour 0251          

MAN MIJANGAM

 YAS

Break it down -- move ahead

This life is telling you to keep on running

Till your feet start throbbing

And slam into death's wall

No one's here to ask what's wrong

No one's here to give you some hope

Left alone with a world of complaint

Imprisoned soul with a body set free

That world that you say is cruel

From the start, you say you've had enough

You've seen that I tasted every  pain

With this load, I head towards old age

There must be something to all this

You gotta feel the pain

Before you see the gain

One day you'll cut loose the pain of defeat

For every pain you'll find a key

When East and West fight a soft war

Men and women, they set the path

Pass the edge of death, tired of guns

Bang! Bang! Help! Help!

Boys & Girls, drunk of alcohol

To solve their sorrow, in an instant

Chaos in and out of town

People busy punching and fighting

All this is understandable

But me, I'm death's killer,

My eyes wet from memories

But keep pushing on -- that's me

CHORUS:

So I'll keep fighting on

I know you're also hurting

But say it louder, louder

Keep saying with your voice, holler

"I'll Fight On!"

Say it louder, louder

YAS

With a heart like the sea

The only one

Who is tomorrow's friend

I'm more upset than you

But in hopes of reaching - my goal

In this fog - I have taken steps

Finally I arrived - to the markings of the pen

I sing this and my heart pounds 'top top

With a beat of a thousand

My mind is buzzing, full of force

My style shredding each and every word

To the end - we're at your side

In the end - the enemy gives in

When a *soldier reaches the end of line

Only then, do they advance in rank

I'll fight on without a shield

Put a bolt on this jungle's door

Those who watched, have seen

How alone, I kept moving on

Towards my goals and the bridge I built

I moved on from all that I lost

Tomorrow, it'll give me hope to run

A military I've made - from all this strength

My heart's with those (fans) who've got my back

The enemy's motives - like dried up leaves

Squashed under a firm stand

They're just looking for trouble

They'll fail, I'll bet you this

If I had no enemies

Then I'd have to doubt myself

I'm like those others

Lived my days filled with pain

But now with all my strength

I can say, I'm still alive

-CHORUS-

(Repeat)

I'll fight on ...

ENGLISH TRANSLATIONS BY: NSB

MANSOUR 0251

من میجنگم

بجنگ و برو جلو این زندگی بهت میگه بدو بدو
تا پاهات از خستگی ذوق ذوق کنند

و به دیوار مرگ سک سک کنند
یکی نیست بگه چته
یکی نیست یه امیدی به دله تو بده
می مونی تک و تنها با یه دنیا گله
یه روح تو زندون با بدنی که وله
تو دله دنیایی که بهش داری میگی بی رحم
از اول داری میگی سیرم
من هر درد که دیدی دیدم
با این کوله بارا به سمت پیری میرم
می بینی پس حتما یه تریپی هست
تو باید ببینی دردا تو باید بگیری دست
یه روزی درد است بخت و می چینی پس
واسه ی هر در بسته یه کلیدی هست
وقتی غرب و شرق در جنگ گرم و نرم
مرد و زن در نقش و رهگذر

در گذر از بحث مرگ و خسته از تو

تخ تخ کمک کمک
دختر پسر سرمست الکلن

تا درد و هر لحظه حل کنند
هرج و مرج در بطن و سطح شهر و

مردم سرگرم ضرب و شتم
این حرفا قابله درکن ولی من قاتل مرگم
چشمامو یه مشت خاطره تر کرد

ولی بازم منم عامل حرکت
پس من میجنگم
میدونم تو هم هستی پر از درد

ولی بگو مرتب بلندتر با صدای برندت مرتب
بگو من میجنگم
بگو مجدد مرتب بگو بلند تر بلندتر با صدای برندت مرتب

بگو من میجنگم

میدونم تو هم هستی پر از درد

ولی بگو مرتب بلندتر  با صدای برندت مرتب

بگو من میجنگم

بگو مجدد مرتب بگو بلندتر بلندتر با صدای برندت مرتب

بگو من میجنگم

یــاس با دلی که مثل دریاست

کسی که تنها دوست و رفیق درداست
من بی تاب ترینم من بیدار ترینم
اگه درها بسته شد به روم پس منم از دیوار پریدم

MANSOUR 0251

شیخ حیله گر

چــــــــیست فــــرق آدمـــی بـــا جانــــور؟
تا کـــــه می نـــــازد به خــــــود از آن بـشر

آدمـــــی را گـــــر نبــــود ایـــــن امـــــــتیاز
بــــــود بــــیش از جانــــــور غـــرق نـــــیاز

هســــت ایــــن نیــــروی مـــمتاز بـــــــــشر
عقــــــل دور انــــــدیش و آینــــده نگـــــر
در شـــــگفتم مــــن چـــــرا ایــن بــرتری

گشــــته در او مایــــــه وحـــــشلیگــــری

 زهي عشق

زهي عشق زهي عشق که ما راست خدايا
چه نقض است و چه خوب است و چه زيباست خدايا
زهي عشق زهي عشق که ما راست خدايا
چه نقض است و چه خوب است و چه زيباست خدايا

چه گرميم چه گرميم از اين عشق چون خورشيد
چه پنهان و چه برهان و چه پيداست خدايا
فتاديم فتاديم بدان سان که نخيزيم
ندانيم ندانيم که چه غوغاست خدايا
زهي عشق زهي عشق که ما راست خدايا

 از چـــــــــی بگم

میگی بازم کنار همدیگه واژه بچینیم؟

راجب چی؟ ........... باشه بشینیم

چشاتو باز کن،یه لحظه مال من باش

یه لحظه بیا توی حس و حال من باش

پس میکروفونو به دست من تو بده بگم

ازین زمونه و از دلی که تکه تکه ست

هر آهنگ منم مساویه ذکر یه درد

جز اینم ندارم یه فکر بهتر

از جومونگی بگم که شده سنبل رشادت

ایران براش شده مثل صندوق تجارت

پس هنرمند وطن الان کجاست؟ . . . نیست؟

اون تو زیر زمین میخونه چون که مجاز نیست

از چی بگم برات؟

انتظار داری چه چیزی از جیب من در آد؟

به جز کاغذ سفید پاره؟ خوب آره رفیق

حرف توشه ولی با خودکار سفید

تو هم مثل منی،تو هم کم درد نداری

درد اصلیت اینه که تو همدرد نداری

من کسی نیستم با این زخما دردم بگیره

ولی این اشک ها رو کی میخواد گردن بگیره؟

از چی بگم خدا

از این بنده های خسته؟

از این همه درد تموم دنده هام شکسته

خنده هامو نبین،این خنده ها م یه چسبه رو لبم

این منم با یه رد پای خسته

از چی بگم؟

بگو از یه روح زخمی

که باید یک تنه بره تو قلب کوه سختی

از روزایی که خط خوردن توی تقویم

خبر میدن از یه اشتباه رو به تخریب

از چی بگم؟

از بچه های پایین شهر؟

که غذا واسه خوردن دارن ماهی یه شب؟

اون که تنها دلیل خوابش به عشق فرداست

تنها پاتوق عشق و حالش بهشت زهراست

یا که بگم از اون رفقای کاخ نشین

که هستند تو واردات کالای ساخت چین

تو به من بگو اینو من از چی بگم خب؟

ما گفتیم و تموم دردا ریشه کن شد؟

از چی بگم

شاید قصه دوست داری

مثل قصه ی اون همکلاسیان روستایی

اگه قصه تلخه گناه واقعیت

داستان نرگس و گلای باغ میهن

که نشستن با صد چرا و افسوس کاشکی

یه بخاری جای چراغ نفت سوز داشتیم

چراغ افتاد توی کلاس و گر گرفت

آتشی که پوست بچه ها رو مثل گرگ گرفت

یه طفل معصوم با داد و فریاد گفت

زود بدویین سمت در ، ولی درم قفل بود

چشام خشک شد،یکم بهم اشک بده،ایول

این بچه ها با کدوم دست مشق بنویسن؟

کودکی مرد،در راه کلاسی که

سوخت و منتظر یه جراح پلاستیکه

یاس نمیخواد ته قصه رو هرگز ببنده

چون بازم دلش ميخواد كه نرگس بخنده

از چی بگم؟ 

که صبح نشده غروب زد

توی قلب بچه های مدرسه ی درودزن

غصه نخور صدامو بشنو از توی خونت

من صداتو به گوش همه می رسونم

از چی بگم؟

از دلی که فقط اسمش دله

یه عمری که نصفش اشکه،نصفش گله

یا از  روح توی زندون که جسمش وله

آدم مجبوره که با شرایط وفقش بده

از چی بگم؟

بگو از یه روح زخمی

که باید یک تنه بره تو قلب کوه سختی

ولی قسم بخدا،قسم به روح تختی

که من بدون ترس میرم به سوی تقدیر

خیلی خشن  زندگی ولی حوصله کردم

تو فشن زندگی من یه مدل دردم

ولی دفتر گذشته هامو ذره ذره کردم و

اومدم جلو که پی درد سر بگردم

از چی بگم ؟ . . .

از چی بگم ؟ . . .

تقدیم به همه بچه های مدرسه شهید رحیمی روستای درودزن

نیستی

* آمین *

نیستی‌ حالم خرابه
تو رو با یکی‌ دیگه دیدم
داغون شدم مردم
ولی‌ باز تو رو بخشیدم 

نیستی‌ دلشوره دارم
میبینم تو رو تو چشماش
این تقدیر بی‌ رحمه با قلبم
عشق من برو نذار تنهاش 

نیستی‌ حال من خرابه
نیستی‌ دستام سرد سرد
چشمام تو رو با اون دید و دلم باور نکرد 

نیستی‌ و هوای این گریه داره بغضم رو میشکنه
من مردم و دست‌های تو قاتل منه 

* یاس * 

رفتی‌ از این آغوش چه راحت
و باز منم تنها و خاموش چراغم
چه بی‌ اعتنا رفتی‌ هه
نفهمیدم حس من واست یه تفریحه
تو که میدونستی وجود تو ترک درداست
تو که میدونستی نبود تو مرگ فرداست
ولی‌ آروم آروم زیر بارون داغون
قدم میزنم و تو شادی با اون یارو
سرا پا گوش بودم وقتی‌ که تو داشتی حرفی‌
حالا که بهت نیاز دارم گذاشتی رفتی‌؟
باشه، منم میذارم رگ این گردن
که رفتم و دیگه پیشت برنمیگردم
ولی‌ روزی رو میبینم که یارت سیره
از تو با یکی‌ دیگه از کنارت میره
به هر دستی‌ که بدی میگیری از همون دست
این نفرین من نیست بازی زمونست
اون می‌خواد که دل تو با حرفهاش خواب شه
صبر کن بذار یه کمی‌ یخ هاش آب شه
وقتی‌ می‌فهمی چه کسی‌ پشت روبنده
که به احساست بزنه یه مشت کوبنده

نیستی‌ و هوای این گریه داره بغضم رو میشکنه
من مردم و دست‌های تو قاتل منه 

* یاس * 

چقدر باهات حرف دارم و چقدر خرابم
کاش لاقل بودی میدادی یه خط جوابم
تو که هی‌ میگفتی‌ تا ته خط باهم هستی‌
چرا رفتی‌ و با درد دست و پاهام رو بستی؟
چرا؟ هاه؟ بخدا تا به من حرفی‌
نزنی‌ نمیرم تو چرا واقعا رفتی‌؟
لااقل یه چیزی بگو، بگو دوستت نداشتم
بگو از خدام بود که تو شب و روزت نباشم
یعنی‌ قصدت از اول این بود که با من نمونی؟
حرف بزن، تو که اینقدر نامرد نبودی
چی‌ میگم اون دیگه نیست پیشم
چشم، تو این امتحان هم بیست میشم
ولی‌ چرا از سنگه قلب‌ها در این شهر تاریک
اسیر کابوسم تو یلدا‌ترین شب تاریخ
کابوسی که نفس رو تو سینه حبس می‌کنه
و میبینم یکی‌ دیگه تنت رو لمس می‌کنه
داره تنم میلرزه
واسه ادامهٔ خوابم حتی قلم میترسه
ختم کلام رفتی‌ از این آغوش چه راحت
و باز منم تنها و خاموش چراغم

سرباز وطن

خودتو بده به دست تکستم
یه لحظه بگذر
از فکر و ذکر و مشغله
و برو به سمت حسم
سر تکون بده حالا با بیت اوزی
یکم برو تو حس و حال و فاز و ریتم موزیک
درد ورق قلم هدف همش ربط خاصی
دارم به اوج و رشد و پیشرفت رپ فارسی
من و تو باید تا ته تو صحنه وایستیم
میدونم اینو تو هم موافق با حرف یاسی
من میخوام تو مخ برم یه کمی هرج و مرج کنم
درد و رنج رپ من به سبک رپ ترجمش کنم
درس و مشق من نوشتن است از تو از خودم
پس بذار که رپ کنم از عمق درد مردمم
خوب
میدونی من مسر رو گفته های پیشم
دشمنای ما دلیل افت ما نمیشن
خفته های دیشب حالا بیدار ترینن
همه در ها قفل بود من از دیوار پریدم

اوزی
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه
با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره

صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه
هی با خودکاری تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
هی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
یاس
رحمت به اون کسی که پشتمه تو بشمار
لعنت به اون کسی که دشمنته تو بشمار
رپ نردبون رشدمه تو چشمام
مقصد که توی مشتمه به اجبار
هستم تو شوک روز های قدیمو
ولی هنوزم میکنم شکر اوستای کریمو
هنوز کلمه ها رو مینویسم با صداقت چون
یه لحظه واستا بینم انگار صدا قطع شد
.....ozi what the f

مهم نیست بدون بیت میریم من و تو
ببین٬ تو وقتی پایه باشی واسه پای من
بیت زود خودشو میرسونه با صدای من
ما بچه های زیرزمینی
زجه ها رو میزنیم
حرف ما رو میشنوی
ما تک ستاره میشویم
تو سبک برتر من تخته کردم
در ها رو حتی سقف رو کندم

تا صدر جدول بشینم
بشینم کنارت
بچینم ستاره
من میدم ادامه
و اینم صدامه
که میرقصه با تو
قلم میلغزه تا صبح
آره این درس ما شد
پس تو این لحظه پاشو
واسه جنگ به دنبال حسّ و حال نگَرد
چونکه اونکه برد هیچ وقت استخاره نکرد
توی حال و سال خوبی مثل سال ۹۰
همه دستا میره بالا به افتخار وطن
اوزی
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه
با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره

صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه
هی با خودکاری تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
هی به سمت پیشرفت سینه خیز میره

یاس
پشتکار من رشد کار من
تو پشتیبان من خوش به حال من
ما گشنه های حرف مرده کشته های رپ
با کلمه هایی گرونتر از بشکه های نفت
"ت" بده
تا ته تو تحریم و تحت تعقیب
"ب" بده
با بد ترین بلا ها باس بجنگیم
"میم" بده
ما مست و منگیم مثل مرگ مغزی
"ر" بده
قلم به دستیم قسم به نسلی
که پا به پاشون روز هایی که سوخت دادیم
از جنس همیم همدیگرو دوست داریم
عرقته به رنگ پرچمت به سرزمینت
که قرمزه سپید و سبزه منم از صمیم
قلبم هستم تا توی دنیا صدام بپیچه
یــــــــــــــاس

تو اوج درد همین جا ادامه میده
ایـــــــــــــران

مهم نیست به دست کی اداره میشه
آدم همیشه تو محدودیت ها ستاره میشه
اوزی
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه
با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه
هی با خودکاری تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
هی به سمت پیشرفت سینه خیز میره

 درد ودل

مي دوني يک حرافايي هست که ممکنه ادم روش نشه بزنه
ولي اگه تو دلت بمونه يک عقده مي شه. بيا با هم دردل کنيم
اين قصه منه
 
زنگ مدرسه خورد همه کتاب و دفتر رو جمع کردند واسه ادامه رفتن
همه شاد از اينکه حالا برن خونه خوب چيزي نيست که اونا را برنجونه
ولي خونه واسه من بود طور ديگه ياس داستانش اگه بتونه مي گه
تو دلم به همکلاسيا گفتم خوش به حالت هميشه اساس ماها بوده پشت وانت
بايد الان بري تکاليف بنويسي بعد بشيني به تماشاي تلويزيون
بابا سر شام به بچش بنازه پس فردا تو سرحالي سر کلاس درس
ولي من نمي خوام که برم خونه واسه چي برم حالا که دلم خونه
وقتي که دردا منو دوره کردن مثل طناب دار پيچيدن به دور گردن
 

بــــذاریـــن بـکــشـمــــش


الو … الو …
الو
الو ، ساملیکم
خو چی شد پس اِ
بابا برسون دیگه این متاع رو لامصب
اینجا وایسادیم تو سرما
اِ
برسون بابا اینجا تاریکی پره ، نمیتونم واستم تابله اِ
الو گوشی یه دیقه
این کیه داره میاد اینوری
چی میگه … اِ … قاطی کرده … چیه ؟
… …
…
بیا اینجا میخوام بترکونمت … بیـــا
…
…

بــــم

آه آه آه
شب جمعه هوا سرد
توی خونه ی کاهگلی همه جمع
زن و مرد و بچه و پیر و جوون
تشکارو بغل هم مامان چیده بود
برو بچه های مدرسه ای شاد شاد
که دیگه فردا رو بیدار نمیشن ز خواب
بابا بزرگ بچه ها داشت فکر میکرد
تسبیح توی دستش ذکر میکرد
 

هـــــانــــی
یه نگاه بنداز عزیزم ، می خوام بگم ، دوست دارم
خوب می دونی که بازم ، سر کارم
به من بگو عزیزم ، دو تا چشمـــاتو بیام چند بخرم ؟

نگو می ریم ما
اگه بخوای بگی منو دوست نداری
می میرم آخه دیوونه میشم
اگه بخوای منو تنهام بذاری

بــی تـــو دیـــگــه نـــه اصــــلا

قایم نمیکنم ازت راضی
اینو بدون خوشم نمیاد من از بازی
خوب سر تا پای منو کن وراندازی
بشناس منو بدون منم یـــــاس
دستتو بده بدون منم با تو
تقسیم کن با من هدف هاتو
 

بـــابـــا

این برای من یه عادته
وقتی که چیزی رو دارم
تا وقتی که وجود داره
قدر اونو نمیدونم
همه ی خونواده ، جمع بودیم کنار هم
اوضاع همچین درست نبود
ولی واسه ش نخوردیم غم
با همه ی خوشبختی ، پشت یکی شده بود خم
کسی که توی مشکلات ، به ابروهاش نیاورد خم
 

صــلــح تــویـــی

حالا منم و ورقه ، روی ورقه قلمه
روی تنمه عرق ِ
توی سرمه کلمه
توی دلمه هدف ِ
بذار برم به طرف ِ
کسی که توی دنیا شده یه ملکه

بذار
بذار حالا دیگه بخونم از کسی که
هست دنیا واسه اون بدون مرز
کسی که سالها پیش داشته توان خاصی
به راستی توی زبان فارسی
حالا دیگه می‌دونن اینو مرد و زن‌ها
حتی خدایی که نداره المثنی
 

پــــــــــــــــدر

کسی چی می دونه از فردا
پس الان ، هدفونتو بردار
افکار ، اشعار ، بگم از دردام
الان
از خواب ، برپا
دریاب اشکام ، حرفام
سنگ صبورم آهنگ
من از درد درونم با غم خوانم
درد دلم با تو بشنو
چند جمله بگم با تو :

 

دنــیــای بــــی رحــــــم

تو دل من خروارها حرف مونده
صدام هر بار با آهنگی خونده
حتما از من تو گله داری
که چرا تو آهنگات صد گله ، داری
حقیقت تلخه خواهر ، تو برادر من
دقیقا حقیقت گرفت سراسر من
کاش تو پیچش مو می دیدی ، من فقط مو رو
ولی جلوتو میبینی ، من فقط دور رو
 

بـــه امـــیـــد ایـــــــران

واسه سه دیقه تو دلت را بده مارو
ما رو
تا من نشون بدم ایرانو رابطه ها رو
ها رو
اینا حرفای امروز و دیروزه برپا
ایران شده اسیر یه ویروس مرگبار
دیگه احتیاجی به حرفای سیاسی نداریم
دیگه به دشمنای خارجی نیازی نداریم
یه جنگ روانیـه حالا داخل ایرانـه
همه افتادیم به جون هم ، عاقل و دیوانه
با تنی خسته ، کوفته ، خشکیده ، میری